Türkiye’de İslami Siyaset Milli Görüş’ün Doğuşu ve Partileşmesi (1969–1974)

Türkiye Cumhuriyeti’nin kurulmasıyla Cumhuriyetçiler, İslamı ve Müslümanlığı batılılaşma ve modernleşmenin önündeki engel olarak görüyorlardı. Geçmişlerinden koparılmak istenilen, geleceği karartılan, kendi memleketinde esaret hayatını yaşayan Türkiye’deki Müslümanlara zor kullanarak kamusal alanlarda mahrum bırakılmak istenmiştir. Türkiye’de dini cemaatlerin içinde olan bazı kesimler ise geleneksel mirasla yeniden buluşmayı öngören bir siyasal yapı oluşturma, siyasi alanda söz sahibi olma ve temsil edilme çabası içine girdiler. Böylece siyasi alanda dini referansları merkeze alan siyasi alanda İslami-siyasi partiler ortaya çıkmıştır. Bu özellikteki partilerden biri de Milli Nizam Partisi ve Milli Selamet Partisidir.
Milli Nizam Partisi 1970 ve devamında kurulan Milli Selamet Partisi 1972 düşünce yapısını Milli Görüş olarak adlandırdı. Parti yönetimi ve özellikle de hareketin lideri Prof. Dr. Necmettin Erbakan, Milli Görüş ideolojisine manevi ve yerli anlamlar yükledi.
Milli Görüş ideolojisinin ilk kez Milli Selamet Partisi’yle genel seçime girmesi, dinsel reaksiyonun Türk siyasi hayatındaki deneyim ve örgütlenmesi açısından yeni bir yapılanmanın gelecekteki referansı olmuştur. İslami sistemin taraftarı olduğunu ve bu sistemi hangi yöntemle kuracağını içeren mesajları üstü kapalı ve çok da net olmayan ifadelerle belirtmiştir.